غمگینی چیست و چه هنگامی روی می دهد؟
احساس غمگینی هنگامی رخ می دهد که شما چیزی را که برای تان مهم بوده است را از دست داده اید. در احساس غمگینی شما خواستار عقب نشینی و گرفتن آرامش هستید.
از دست دادن چیزی ما را غمگین می کند:
غمگینی شاید یکی از شناخته شده ترین احساسات منفی است و اغلب در مقابل شادی دیده می شود. همه چیزهایی که ما در زندگی مان به دست می آوریم، در نهایت نیز از دست می دهیم. ما وقتی که چیز مهمی را از دست می دهیم، احساس غمگینی و اندوه میکنیم. این احساس غمگینی می تواند به خاطر از دست دادن دارایی های فیزیکی مان باشد (به عنوان مثال، گم کردن کفش های مورد علاقه مان)، دارایی های مالی (به عنوان مثال، از دست دادن پول مان در بازار سهام)، رابطه (به عنوان مثال، شکست عشقی) وضعیت اجتماعی (به عنوان مثال، در مورد تحسین شدن)، و یا لذت (به عنوان مثال، ترک سیگار).
خود از دست دادن بسته به آنچه که از دست رفته است، می تواند از راه های بسیار زیادی اتفاق بیفتد. می تواند به معنای واقعی کلمه گم شدن باشد، اما همچنین ممکن است که به معنای آسیب غیر قابل جبران، دست کشیدن، ناپدید شدن، درگذشتن (فوت کردن)، کاهش یا تغییرات غیر قابل جبران نیز باشد.
زمان غمگین بودن:
افرادی که احساس غمگینی می کنند، اساسا تلاش می کنند تا با ضایعه های خود کنار بیایند و خود را با زندگی کردن بدون چیزهای گرانبهایی که از دستشان رفته است، تطبیق دهند. کنار آمدن فرد با اتفاقی که افتاده است، بسته به سنگین بودن این ضایعه، می تواند چندین دقیقه (به عنوان مثال، پس از از دست دادن صندلی اش در اتوبوس) یا چند سال (به عنوان مثال پس از از دست دادن یک دوست عزیز) طول بکشد.
واکنش به این احساس:
مردمی که احساس غمگینی می کنند اغلب تمایل دارند فعالیت های منظم و عادی خود را متوقف کنند و وضعیت خود را بازتاب دهند. برای زیان های جانی، این می تواند تبدیل به یک انعکاس در وجود محدود خود شخص شود. بعضی از مردم ترجیح می دهند این کار را تنها انجام دهند، در حالی که دیگران به دنبال شریک هستند تا با هم این فرآیند را به جا بیاورند. بدن افراد، با کاهش انرژی فیزیکی و افزایش انرژی ذهنی، این را تسهیل می کند، به خاطر همین است که مردم در حالت فعالیت های منفعلانه به جای فعالیت های کنشگرا (فعال) نخواهند بود. به غیر از احساس از دست دادن، مردمی که احساس غمگینی می کنند همچنین نیاز زیادی به لذت جسمی (مثلا غذای خوب) و راحتی اجتماعی (مثلا صرف کردن وقت با خانواده یا دوستان نزدیک) دارند.
مقایسه با احساسات دیگر
غمگینی و دل شکستگی
اشتراک غمگینی و دل شکستگی در این است که هر دو زمانی که شما چیزی را از دست می دهید، برانگیخته می شوند و شما کنترل بسیار کمی در مورد وضعیت دارید. با این حال، غمگینی به معنای از دست دادن چیزهایی است که فردی که قبلا داشته یا حفظ کرده است. مانند یک جسم گرانبها، یک شغل خوب یا رابطه معنی دار. در حالی که دل شکستگی از دست دادن وعده یا امید به چیز های خوب است. مانند پیش بینی گرفتن یک ارتقاء شغلی یا اولین قرار ملاقات عاشقانه. بنابراین، به نظر منطقی است که بگوییم کسی دل شکسته شده است که ارتقاء شغلی را که می خواسته به دست نیاورده است، اما عجیب نیست که بگوییم کسی که ناگهان کار خود را از دست بدهد، دل شکسته شده است .
غمگینی و تاسف
هر دوی غمگینی و تاسف، احساساتی در مورد اتفاق های بد که قبلا رخ داده اند بوده و ممکن است از لحاظ تجربه شدن احساساتی کاملا مشابه باشند. واضح ترین تفاوت این است که تاسف همیشه در مورد چیزهای بدی است که برای شخص دیگری اتفاق افتاده، در حالی که غم در مورد بدبختی خود شخص است. ثانیا، غمگینی در مورد از دست دادن چیزی مهم است، در حالی که تاسف در مورد بد بودن وضعیت عمومی شخصی دیگر است. بدین ترتیب، تاسف در مقایسه با غم و اندوه، یک قضاوت کلی تر در مورد یک شخص است. این بدان معنی است که شخصی که خود را “از راه دور” می بیند و در مورد خود قضاوت می کند که بدبخت است، به جای غم و اندوه، “خود تاسفی” را تجربه می کند.
غمگینی و برآشفتگی
اگرچه بین این دو احساس غالبا گیج نمی شویم، اما مقایسه آنها کاری متفکرانه است. در سطوح عمومی تر، این دو احساس ارزیابی چیزهای بدی هستند که اتفاق افتاده اند. اگر ماشین شما به سرقت رفته باشد، احتمالا هر دو غم (در مورد خودرو) و برآشفتگی (در مورد دزد) وجود دارد. با این حال، اگر کسی به شما توهین کند، احتمالا فقط آشفته شده و اگر پدربزرگ خود را از دست بدهید، احتمالا خیلی غمگین می شوید. مهمترین تفاوت بین احساسات این است که برآشفتگی از روی دادن اتفاق های بدی شروع می شود که شما در آن اتفاقات می توانید کسی را سرزنش کنید، در حالی که غم و اندوه توسط اتفاق های بدی بوجود می آیند که در نتیجه پیش آمد یا بد شانسی رخ می دهند.
