اکراه چیست و چه هنگامی رخ می دهد؟
احساس اکراه هنگامی روی می دهد که شما می دانید کاری را که دوست ندارید، باید انجام دهید.
هنگامی که شما مجبور هستید کاری را که حس می کنید دوست ندارید انجام دهید، احساس اکراه می کنید. به عنوان مثال، هنگامی که یادتان می افتد هنوز مجبور به شستن ظروف هستید، زمانی که شما مجبور به صرف هزینه برای تعمیر ضروری خودروی خوتان هستید یا زمانی که دوستان تان از شما می خواهند که یک داستان شرم آور تعریف کنید، ممکن است احساس اکراه کنید.
اگر چه این نمونه ها کاملا متفاوت هستند، ولی از یک اصل مشترک پیروی می کنند: یک فعالیت ناخوشایند وجود دارد، اما شما باید به دلایلی که مهم تر از اکراه شما هستند، آن را انجام دهید. بر عکس آن نیز ممکن است: گاهی اوقات ما از انجام کاری که دلپذیر است، اجبارا خودداری می کنیم. در واقع از انجام ندادن آن اکراه داریم. چون ما می دانیم که نباید چنین کارهای لذت بخشی را انجام دهیم، مانند سرعت رفتن با خودرو، عبور کردن از جایی غیر از خط عابر پیاده یا خوردن یک کیک کامل.
عوامل اکراه:
راه های متعددی وجود دارند که در آنها هر دو قسمت این اصل ممکن است بازی شود. فعالیت بوجود آورنده احساس اکراه می تواند ناخوشایند باشد زیرا به تلاش نیاز دارد (به عنوان مثال اکراه از اجبار در فعالیت صبح زود از خواب برخاستن)، یا به منابع مالی نیاز دارد (به عنوان مثال صرف پول برای تعمیرات)، یا این که شما آن را طولانی و خسته کننده می بینید (به عنوان مثال اکراه از مجبور بودن به تنهایی رانندگی کردن طولانی مدت) یا به این دلیل که ممکن است احساسات منفی وجود داشته باشند (به عنوان مثال مجبور باشید که بخواهید از دوست تان پول قرض بگیرید یا به کسی پول بدهید).
دلایل مجبور بودن به انجام فعالیت:
همچنین چند دلیل ممکن برای اجبار به انجام این فعالیت وجود دارد که موجب اکراه ما می شود. شما ممکن است در حال احترام گذاشتن یا پیروی کردن از قوانین خاصی باشید (به عنوان مثال برای دادن مالیات خود نیاز باشد که در صف بایستید) یا هنجارهای اجتماعی (به عنوان مثال اکراه از تمیز کردن خانه)، ممکن است به دنبال پیروی از آرزوهای یک شخص صاحب منصب باشید (به عنوان مثال اکراه از انجام کارهای روزمره برای رئیس تان)، ممکن است در حال راضی کردن شخص دیگری باشید (به عنوان مثال داستان شرم آوری را برای دوستان تان که اصرار می کنند، تعریف کنید) یا ممکن است دنبال کردن یک هدف بلند مدت خود (به عنوان مثال مسواک زدن دندان های تان) را به لذت لحظه ای تان ترجیح دهید.
در هر یک از این موارد احساس اکراه، بین لذت لحظه ای شما و یک امر مهمتر (ولی بیشتر انتزاعی و غیر قابل لمس)، یک درگیری داخلی که همان احساس اکراه است، وجود دارد. در نوزادی، مردم در ابتدا تنها توسط لذت های فوری خود هدایت می شوند، اما همان طور که رشد می کنند، یاد می گیرند که از اهداف لحظه ای شان کمتر پیروی کنند، هر چند گاهی اوقات این کار با اکراه همراه باشد.
مقایسه با احساسات دیگر:
اکراه و ملالت
هر دوی این احساسات ناشی از عدم تعامل با یک فعالیت است. با این حال ملالت به فعالیت فعلی نسبت داده می شود، در حالی که اکراه بیشتر به یک فعالیت در آینده یا تصور یک فعالیت هدایت می شود. به عنوان مثال کسی که به یاد بیاورد که باید لباس هایش را به خشک شویی ببرد، ممکن است در ابتدای انجام فعالیت احساس کراهت کرده ولی به دنبال آن و در هنگام انجام آن، احساس ملالت می کند. در نتیجه، شخص ممکن است که با یک فعالیت بسیار لذت بخش مشغول باشد و تمایلی به پایان دادن به این فعالیت نداشته باشد. این شخص اکراه دارد، اما ملول نیست.
