ایمنی احساسی
آیا تا به حال کسی را دوست داشته اید اما از درون احساس آرامش (ایمنی احساسی) با او را نداشته اید؟ آیا تا به حال شده که شما وارد یک رابطه شده باشید اما چیزی فاصله را حفظ کرده و شما آن نزدیکی و ایمنی احساسی را که می خواهید نداشته باشید؟ ناامید کننده است که فرد را دوست داشته باشیم اما با او اعتماد و ایمنی احساسی را که موجب عمیق تر شدن رابطه مان می شود تجربه نکنیم. صمیمیت و ایمنی احساسی که ما می خواهیم ممکن است بسیار نزدیک به نظر برسد، اما متاسفانه گریزان است.
وجود ایمنی احساسی یک شالودۀ حیاتی برای هر رابطه صمیمی است. اگرچه ساختن ایمنی احساسی آسان نیست، اما محیط لازم را برای نزدیک شدن ایجاد می کند.
برخی از عناصر ایمنی احساسی
احساس ایمنی احساسی به معنای احساس آرامش درونی با یک فرد است. با ایمنی احساسی ما احساس راحتی می کنیم تا حفاظ دفاعی خود را کم کنیم و اعتماد و حسن نیت خود را نشان دهیم، از جمله آسیب ها، ترس ها و اشتیاق مان.
به گفته پژوهشگر جان گاتمن، دفاع یا عدم ایمنی احساسی از یکی از چهار عامل کلیدی (همراه با انتقاد، تحقیر و بی محلی کردن) است که منجر به روابط مشکل دار می شود. چیزی که ما اغلب در مقابل آن احساس عدم ایمنی احساسی و دفاع می کنیم انتقاد، شرم، سرزنش یا طرد شدن بالقوه است. ما زمانی که ایمنی احساسی نداریم در حالت تدفاعی باقی می مانیم. ما می توانیم خودمان را با انتقاد کردن از دیگران، به حداقل رساندن احساسات و نیازهایشان در هنگامی که تلاش می کنند آنها را نشان دهند، یا برنامه دادن به ذهن آنها در هنگام ابراز نارضایتی مثل: “خب شما نیز یک شنونده خوب نیستید” محافظت کنیم و ایمنی احساسی کسب کنیم.
رفتار ما
هنگامی که ما با یک فرد احساس امنیت می کنیم، لازم نیست که خیلی تدفاعی باشیم زیرا چیز زیادی نداریم که از آن دفاع کنیم. همانطور که اصرار داریم که همیشه با احترام، مهربانی و توجه با ما رفتار شود و احساس ایمنی کنیم، ما نیز با یک فرد آرامش می گیریم. همانطور که باور داریم که شریکان یا دوستان ما قصد، اشتیاق و توانایی دارند که ما را ببینند، ما را بشنوند و ما را درک کنند و حتی گاهی اوقات کوتاه می آیند و نزد ما احساس ایمنی احساسی دارند، ما با آنها بیشتر و بیشتر آرامش می گیریم که پایه و اساس صمیمیت را تقویت می کند.
مطمئنا اگر ما با تعمیم دادن خودمان به سوی دنیای دیگران به گونه ای عمل کنیم که به آنها اجازه دهد تا با ما ایمنی احساسی داشته باشند، چنین صمیمیتی حتی بیشتر تقویت می شود. این امر به دو فرد خودآگاه و بدون دفاع که با خود و دیگران صادق هستند و از شادی صمیمیت لذت می برند، نیاز دارد.
خودمان بودن و راستگو بودن
یکی از برکتهای ایمنی احساسی و یک رابطه واقعا صمیمی، اینست که ما احساس آزادی می کنیم که ما خودمان باشیم. اگر ما در روابط گذشته مان آسیب دیده باشیم، ممکن است با خودمان عهد بسته باشیم که دوباره هرگز اعتماد نکنیم. قلب ما ممکن است تابلوی پنهان را نشان دهد: “برای کسب و کار باز نمی شود.”
اگر ما راضی نشویم که دنیای مان را با کسی به اشتراک بگذاریم ممکن است آسان تر احساس آزادی کنیم. اما انزوای حاصل ممکن است منجر به یک موجودیت خشک و خالی شود. زندگی هنگامی غنی تر می شود که ما یک شریک یا دوست پیدا کنیم که با او بتوانیم به راحتی احساس کنیم که خودمان هستیم و ارتباط برقرار کنیم.
هنگامی که دو نفر از اینکه نسبت به هم آسیب پذیر باشند احساس امنیت و آرامش کنند، در حالی که احساسات و تمایلات شان را بدون ترس از انتقاد و رد شدن بیان می کنند، رابطه همراه با ایمنی رشد خواهد کرد. ایمنی احساسی همچنین نیاز به گفتن حقایق و حفظ توافقات دارد. ما نمی توانیم با شخصی که ما را فریب دهد یا بدون بحث یا مذاکره مجدد توافقات را زیر پا بگذارد، احساس امنیت کنیم. ارتباط باز و قابل اعتماد، خون زندگی یک رابطه صمیمی است.
البته هیچکس کامل نیست، از جمله خودمان. اعتماد ناچارا شکسته خواهد شد، حتی در بهترین روابط.. اما ایمنی احساسی می تواند از طریق یک تمایل متقابل برای رفع نقص (قانون شکنی، تجاوز به حقوق دیگران)، از طریق گفتگوی باز و غیر دفاعی، مانند استفاده از رویکرد ارتباطات غیر خشونت آمیز، بازگردانده شود.
نقش گذشته
ممکن است مواردی وجود داشته باشد که ما به دلیل زخم ها و آسیب های ناخوشایند خود و ترس از روابط گذشته، چه در خانواده از ابتدا و چه به خاطر روابط گذشته، ایمنی احساسی نداشته باشیم. همانطور که Jett Psaris و Marlena Lyons در کتاب عالی خود، “عشق بدون دفاع” Undefended Love بیان می کنند: “پیدا کردن صمیمیت با کشف کردن خودمان آغاز می شود… ما قبل از اینکه ببینیم، باید قابل رویت باشیم. ما باید قبل از اینکه قلبمان تحت تأثیر قرار گیرد، در دسترس باشیم. و قبل از اینکه بتوانیم صمیمی باشیم باید حضور داشته باشیم “.
ریسک کردن برای نشان دادن خودمان، به ما اجازه می دهد تا حس کنیم آیا به اندازه کافی برای ادامه بدون دفاع بودن و آسیب پذیر بودن ایمنی داریم یا نه. اگر هرگز ریسک نکنیم که احساسات و خواسته هایمان را به نحوی غیر دفاع از خود نشان دهیم، ممکن است هرگز به رابطه مان شانس عمیق شدن ندهیم.
دوست داشتن یک فرد نسبت به احساس صمیمیت با او آسان تر است. صمیمیت به ایمنی عاطفی نیاز دارد. در آینده درباره اینکه چرا داشتن ایمنی احساسی مهم است و آنچه که برای ساخت آن ضروری است، صحبت خواهیم کرد.
